|
Technisch gezien zou je je messen echt naar een messenslijper moeten brengen, vooral als het mooie messen zijn. Maar als het aan jou ligt, aan de snijplank en aan die tomaat / ui/ knolraap waar je liever geen vingers voor afsnijdt, houdt je mes alle touwtjes in handen. Pak een gewone keramische mok. Dat is je nieuwe messenslijper die je altijd al in de kast had, dus leer elkaar eens wat beter kennen. Neem je mes in je rechterhand en je mok, ondersteboven, in je linkerhand (of andersom als je een lefty bent). Inspecteer de onderkant van je mok – zie je de dunne ring van kale keramiek (zonder lak)? Dat is je slijpplaat. Plaats de onderkant van het lemmet op dat keramische deel in een hoek van 21 graden en trek het stevig tegen de nerven naar je toe. (Opmerking: alleen metalen messen, geen keramiek-op-keramische actie.) Herhaal dit nog vier keer met dezelfde hoeveelheid druk en herhaal dan aan de andere kant van het mes. Dit zal de koolstofatomen in een punt duwen, wat resulteert in scherpte. Keer terug naar de eerste kant van het mes, doe dan drie passen in plaats van vier aan beide kanten, dan twee, dan één. Bam! een vers geslepen mes. Dit is echter niet hoe u uw messen regelmatig moet slijpen. Voorkeursmethoden omvatten het gebruik van een Japanse wetsteen of het nemen van de messen voor professionele verscherping om de paar maanden. Maar als je echt geen keuze meer hebt en moeite hebt om door die tomaat heen te komen … Ververs je je rand een beetje, en snijd je hem dan in plakjes. |
| http://www.libelle.nl |
